مسیرآناتومیک قوس رفلکس چشمک در بیماران مبتلا به

مقدمه : رفلکس چشمک از تست های جدید الکترودیاگنوستیک است که توسط یک قوس رفلکسی که شاخه آوران آن عصب v و شاخه وابران آن عصب vii کرانیال است ایجاد می شود. پاسخ های این رفلکس بصورت امواج r1 و r2 و r2c است. محل آناتومیک مراکز این رفلکس در مغز هنوز بطور کامل مشخص نشده است و در مطالعات مختلف نتایج متفاوتی گزارش شده است؛ از جمله در استروک های نیمکره ای، اختلال در جزء r2 به تنهایی و یا اختلال در هر دو جزء r1 و r2 (هم بصورت یک طرفی و هم بصورت دو طرفی) گزارش شده است . هدف از انجام این مطالعه، بررسی مسیر آناتومیک قوس رفلکس چشمک بود. مواد و روشها : در این مطالعه ، بیست بیمار مبتلا به سکته مغزی نیمکره ای در طول 5/1 سال مورد بررسی قرار گرفتند و با 14 بیمار کنترل سالم( با سن و جنس مشابه) مقایسه شدند. رفلکس چشمک با روشی که بوسیله هوکیمررا توصیه شده با استفاده از یک دستگاه toennis multilinear، اندازه گیری شد.در هر دو گروه رفلکس چشمک با شرایط مشابه انجام شد و نتایج آنها با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها : رفلکس چشمک در 19 مورد غیرطبیعی و در یک مورد نرمال بود. پاسخ r1 در 18 بیمار طبیعی و در 2 مورد طولانی بود. پاسخ r2 در 18 مورد بدست نیامد و یا طولانی بود که در 15 مورد بصورت دوطرفی مختل بود. در دو مورد پاسخ r2 طبیعی بود. شایعترین ریسک فاکتور در بیماران مورد مطالعه هیپرتانسیون و بعد از آن دیابت ملیتوس بود. نتیجه گیری : رفلکس چشمک در 95% بیماران غیرطبیعی بود و اختلال جزء r2 در 90% بیماران مشاهده گردید که در 75% بصورت دوطرفی بود. نتیجه گیری نهایی این بود که اگر چه در بیماران مبتلا به سکته های نیمکره ای ممکن است اختلال رفلکس چشمک هم در موج r1 و هم در موج r2 مشاهده شود؛ ولی بیشترین الگوی اختلال، بدست نیامدن یا طولانی شدن موج r2 بصورت دو طرفی می باشد.